نوای فارس-آرش صمیمی: هیچ دقت کرده اید هرچه خواننده پاپ داخلی داریم 90 درصد گیتاریست هستند و هرچه گیتاریست داریم 90 درصد عشق خوانندگی دارند؟
با نهایت احترام به دوستان خواننده و دوستان گیتاریست و هنرمند عزیزباید عرض کنم که فرامرز اصلانی با آهنگ «اگه یه روز بری سفر» همه را بیچاره کرد!
طرف به عشق اینکه بتواند بزند و برای اطرافیانش این آهنگ را بخواند به زور یک گیتارکه پدرش برایش خریده است ، فکر می کند گیتار زدن فقط همین چهار تا آکورد سردستی است و... خدایا به امید تو!
بعد که کمی یاد می گیرد و یک کیبورد هم به تازگی خریده و در سیستم سمپل هم ریخته صدایش را دورگه می کند و گاهی هم نازک و دخترانه ،ریتم کیبورد را روشن می کنه و یک شعر هجو و درجه 10 گیرم آورد و به زور می چپاند توی ریتم ! حالا تلفیق شعر و موسیقی غلط است که غلط است، مهم نیست بعد اسم خودش را می گذارد آهنگساز!
زنگ میزند به من نوازنده ومی گوید سازت را بیاور یک ضبط داریم. میگویم نت نوشتی و پارت دارد؟ میگوید نه لازم نبود چیزی ندارد، کار ساده اس البته دلم میخواهد ایمپروایز و به سلیقه خودتان رویش بزنید وحتی خجالت می کشد بگوید بابا من اصلا نت بلد نیستم و شعور موسیقی ندارم و یک چیز الابختکی ضبط کردم بدک درنیامده و میخواهم قشنگتر بشود!
بعد که میروی استودیو نه نت داری نه ساز ماکت به عنوان شاهد داری نه روی کاغذ چیزی داری و ....فقط یک ریتم و آکورد!
مجبوری گوش کنی تا اول آکوردها را بشناسی و بفهمی کجاها عوض می شوند و ...
بعد می نشینی روی آکورد جمله می سازی و میزنی! جالب است که طرف نظر هم می دهد و ایده می دهد و اتفاقا نظروایده خوب هم می دهد .خوب از اولش آن ایده ات را با کیبوردت بزن بگو این را میخواهم!
بگذریم....
تایم استودیو به این ترتیب بالا می رود و کم کم کلافه میشوی .... ولی تحمل میکنی تا تمام شود
آهان این را یادم رفت بگویم با یک دکمه روی کیبوردش ترنس پوز می کند و فقط در گام لامینور بلد است بزند. می گویم گام چیست؟ می گوید مثبت 4یعنی 4تا نیم پرده از لامینور برو بالا می شودگام دودیز!!!!
بعد توقع دارد توی این گام برایش پاساژ بزنی سه اکتاو!
بالاخره میزنی و تمام سعی ات را میکنی که کار خوب دربیاید چون به هرحال شناسنامه کاری توست و اسمت پای کار است...
آخرش روح و جسم خسته ات از استودیوبیرون می آید . می گوید استاد ببخشید واقعا عالی شد و کار از این رو به آن رو شد شرمنده ام به خدا دست و بالم خالی است می شود کمتر از ما بگیری؟؟؟؟؟
این دردناکترین بخش داستان است که فکر می کنند با بقال طرفند.
آخرش هم که میکس می شود می نویسد تنظیم از میرزا پشمک خان غیاث آبادی!
نمی گوید این نوازنده مادر مرده برایم اورتور زد و ساخت، جواب زد و ساخت لابه لای شعر جوابهای کوتاه و زینتی داد و ساخت ، یعنی کار را تنظیم کرد داد دستم!
تازه موقع خواندن تا نیم پرده فالش و فولش صدایشان را صدابردار نازنین برایشان تیون می کند و ملوداین می کند تا یک چیز به درد بخور تحویل دهد.
دوستان نازنین 90 درصد این آهنگهایی که می شنوید این مدلی ساخته می شوند !
موسیقی امروز ایران دچار قحطی آهنگساز به معنای واقعی و تنظیم کننده باسواد شده است.
مگر 40 سال پیش امثال واروژان کامپیوتر داشتند؟ مداد بود و کاغذ و آن شاهکارها خلق شدند که هرگز تکرارنخواهند شد.
به قول استاد فریدون شهبازیان موسیقی ما شده موسیقی الابختکی. یک ملودی سراسر غلط تلفیقی زمزمه می کنند و آکوردها را رویش امتحان می کنند تا ببینند کدامشان به درد آن می خورد، بعد به خورد مردم می دهند .مردم هم آنچنان لذت می برندکه آن سرش ناپیدا. چون سطح توقع مردم از شنیدن موسیقی بهشدت تنزل پیدا کرده است و به موسیقی مصرفی دلخوشند.
این در حالی است که موسیقی نباید تاریخ مصرف داشته باشد حدود 50 و اندی سال از دوران اوج استاد بنان و ترانه ماندگار ای ایران ای مرز پرگهر می گذرد اما این ترانه کهنه نمی شود، چرا؟
چون شعور موسیقی و شعور ترانه سرایی و آهنگسازی در پس پرده است!
کدام آهنگ فعلی در موسیقی ما این ویژگی را داراست؟
کدامش طی 30 سال اخیر به جز چندترانه سنتی آن هم مربوط به دهه 60 ماندگار شدند؟
موسیقی فعلی پاپ ایران یک موسیقی مصرفی و دارای تاریخ مصرف شده که تاریخش هم رو به انقضا می رود و هیچکس هم به دادش نمی رسد!یک طبل توخالی و یک سری جوان با استعداد که می آیند و بعد از یک مدت به دست فراموشی سپرده می شوند و آهنگهایشان و عملا فید می شود!
تا شعور موسیقی سازان ما بالا نرود همین وضع ادامه خواهد داشت.
متاسفانه هرکسی یک چیزی را زمزمه می کند، اسمش شده آهنگساز! یک عده هم بدون اطلاع از اینکه سلفژ چیست و خواننده باید چه ویژگیهایی داشته باشد؟ چون مادر و مادربزرگشان گفته اند خوب میخوانی و پول کلان هم در اختیار دارند شده اند خواننده و به قول یکی از صدابرداران قدیمی ما که می گفت: اینها اگر مرد هستند بیایند با آنالوگ بخوانند. می گفت مرحوم مازیار (عبدالرضا کیانی نژاد) با 20 سال سن می آمد با یک برداشت توی آنالوگ کار را می خواند و می رفت نه تیون بود و نه ملوداین! زحمت می کشید و تمرین می کرد و برای کارش ارزش قایل بود ..... بگذریم.....
گفتیم که 90 درصد آهنگهای موسیقی پاپ ما به شیوه فوق تهیه می شود و اما ناگفته نماند آن ده درصد باقی مانده هم که سواد دارند و زحمت کشیده اند ارشاد با آنها مشکل دارد و مجوز برای کارهایشان صادر نمی شود.
بهتر که اسرار بیش از این هویدا نکنیم
این است حکایت دردناک موسیقی ما....
دست بوس تمامی هنرمندان واقعی موسیقی ما
کوچکترین شما آرش صمیمی
12 آذر 1393 تهران
منبع : اختصاصی نوای فارس