نوای فارس - مهرنوش گرمابی: نزهت اميری به عنوان رهبر مهمان ارکستر ملّي ايران اين ارکستر را در هشتم شهريور 1397 از ساعت 21:30 در تالار وحدت رهبری می‌کند و قطعاً تماشای يک بانوی هنرمند و مقتدر ايرانی در سمت رهبر ارکستر ملّي ايران خالی از لطف نخواهد بود. در اين اجرا قطعات کنسرتينو برای سنتور و ارکستر، کنج مناجات، سربداران، بيژن و منيژه، ماهور برای ويلن و ارکستر، سرود گل، هزار دستان، اسمر و رقص دايره توسط نوازندگان ارکستر نواخته می شود. به همین بهانه دقايقی را با نزهت اميری به گفت‌و گو نشسته‌ايم.
نزهت اميری در خصوص علاقه‌مندی خود به هنر رهبری ارکستر مي‌گويد: «من از کودکی آرزو داشتم که به عنوان رهبر ارکستر روي صحنه باشم و از اين که آرزوی من به تحقق پيوسته، بسيارخوشحالم. فارغ از موضوع زن يا مرد بودن، رهبري ارکستر ملّي ايران براي من خيلي مهم است. فکر مي‌کنم هر انساني به خاطر آرزوهايش مي‌جنگد، تلاش مي‌کند و نفس مي‌کشد و براي تمام مردم خوب دنيا آرزو مي‌کنم که هر کس به هر آنچه که دوست دارد برسد و احساس کند که همه‌چيز در اين دنيا علي‌رغم سختي‌هايش شدني‌است».
او ادامه مي‌دهد: من جريانات تفکری در موسيقی را خيلی بيشتر می‌پسندم وهميشه خودم را شاگرد و دنباله روی آهنگ‌سازانی می‌دانسته‌ام که با منطق و تفکر پيش می‌روند و صاحب سبک هستند و بانی جريان جديدی در موسيقی کشورمان بوده‌اند و هميشه آرزو داشتم اگر زمانی فرصتی در اختيار من قرار داده شود، کارهای اين اساتيد را اجرا کنم و با اين تصور که ممکن است فقط يک فرصت داشته باشم، ترجيح دادم تا از اين هويت علمی و هنری دفاع کنم.
اميری درباره انتخاب و نوع قطعات اجرايی در اين کنسرت توضيح مي‌دهد: «من می توانستم آثار آهنگ‌سازان ديگری را انتخاب کنم اما ترجيح دادم آثار کسانی را اجرا کنم که شاخص بودند وهميشه در شخصيت و رشد من تاثيرگذار بودند، از جمله مرتضی حنّانه، حشمت سنجری، حسين دهلوی و ... . روزی که اين رپرتوآر را انتخاب کردم برخی از دوستان به من گوشزد کردند که نوع قطعات به صورتی است که از سليقه‌ی مخاطب عام، کمی دور است و ممکن است با استقبال چشمگيری مواجه نشود، ولی من به شدت مايل بودم اين نواها را به گوش مخاطبانم برسانم و به مردمم بگويم که اين بزرگان تا چه حد در پيش‌برد موسيقی ميهن‌مان موثر بوده‌اند».
رهبر مهمان ارکستر ملّي ايران در خصوص نوع نگرشش در موسيقي به نکات ظريفي اشاره دارد و عنوان مي‌کند: «بزرگان ما درهر حيطه ای که بوده‌اند، از يک مواضع علمی و فرهنگی دفاع کرده‌اند و چه‌بسا "پذيرفته شدن توسط معاصرين‌شان"، برايشان اولويت اول نبوده‌است. بزرگترين آرمان من اين‌است که مردم کشورم بدانند چه قدر دوست‌شان دارم و ذرّه ذرّه‌ی وجود من در تلاطم ايجاد لحظات لذت بخش موسيقايی برای آن‌ها است. از طرف ديگر، موسيقی علمی برمبنای تفکر پايه‌ريزی شده است و کسانی که در اين حوزه گام برمی‌دارند مسئوليت و تعهدی بسياردارند و نمی‌توانند برای خوش‌آمد لحظه‌ایِ برخی، رسالتشان را فراموش کنند». «هر هنری که فراگير می‌شود، گرچه اثر خود را روی طيف های مختلف می‌گذارد، ولی مخاطبين خاص خودش را هم دارد. من قصدم تاکيد بر روی برتر بودن موسيقی کلاسيک ايران نيست اما نوع موسيقی و قطعاتی که برای اين اجرا برگزيده‌ام، مخاطب خاص‌تری دارد. با اين حال، قصد من از اين انتخاب، بيش از هر چيز، قدردانی از اين آهنگ‌سازان بوده‌است».
امیری ادامه داد: «من در سال 1385 پس از آن که ارکستر مضرابی ايران به اجرايش خاتمه داد، ارکستر سازهای ملی را تشکيل دادم و طی فراخوانی، به همه اعلام کردم که مايلم آثار ارکسترال آهنگ‌سازان ايرانی، از ابتدا تاکنون را اجرا کنم و درخواست کردم که يک ارگان يا مجموعه در کنار من قرار بگيرد تا شروع به بازسازی آثار کنيم. يعنی هم به صورت موزه ای وتهيه‌ی آرشيو عمل کنيم و هم برای مخاطبان، اين قطعات را اجرا کنيم تا مردم ما بدانند که در گذشته چه موسيقی‌هايی ساخته شده است تا بتوانيم هنر آيندگان را براساس پايه های محکم موسيقايی گذشته‌مان بسازيم و راه درست را انتخاب کنيم ولی متاسفانه کسی حاضر به همکاری با ما نشد».
نزهت اميری با مثبت خواندن نتيجه تمرينات با اعضای ارکستر گفت: تمرينات شروع شده است و نوازندگان ارکستر با تمام توان کار می‌کنند. من 9 جلسه تمرين با نوازندگان خواهم داشت که پنج جلسه‌ی آن را برگزار کرده‌ام.
اين بانوی هنرمند با دفاع از فعاليت موسيقی بانوان در تهران و شهرستان‌ها تاکيد کرد: «انسان به اميد زنده است. من با تشکيل ارکستر بانوان سعی کردم برای خوانندگان و نوازندگان بانو فرصتی را ايجاد کنم و از صميم قلب آرزو می کنم که قوانين، باتوجه به شرايط روزِ جامعه، تغيير کنند تا با شخصيت امروزين بانوی ايرانی هم‌خوانی پيدا کنند.
وی افزود: من معتقدم که صدای زن، صدايی مادرانه است ولطيف ترين صدای دنيا است. اين خيلی کوته بينانه است که به خاطرروشن نبودن برخی مسائل، مردم ما از شنيدن صدای بانوان محروم شوند. همه‌ی ما در تلاش هستيم تا از حق بانوان هنرمند دفاع کنيم. اگرچه مشخص بود که به عنوان يک رهبر ارکستر، در اقليت مطلق خواهم بود، اما مسايل و مشکلات باعث نشدند که من از هدف و خواسته‌ای که دارم دست بردارم. من راهم را ادامه دادم... تمام مهارت‌های من در دستانم خلاصه شده است. تلاش من اين‌است که در نهايت، اجرايی درست وباکيفيت را رقم زنم. اميدوارم تلاش‌های من در ارکستر ملّي ايران، از جانب منتقدانِ متعهد ارزيابي شود و باز هم اين فرصت براي من فراهم آيد تا بتوانم آثار بزرگان ايران و جهان را به زبان خودم و با تفسيری متفاوت، اجرا کنم؛ چرا که هنر حدّ و مرز ندارد و زبان مشترک ميان ملل است».
نزهت اميري درباره‌ي فعاليت‌هاي آتي خود نيز گفت: «من در حال حاضر مشغول آماده سازی ارکستر ملّي ايران هستم و پس از ماهِ صفر، با ارکستر سرزمين مادری به صحنه بازخواهم گشت.»