نوای فارس-لی لا رضایی: بهروز پایگان فعالیت خود را در رشته موسیقی، از سن هفت سالگی با یادگیری پیانو نزد بهنام خرم، آغاز کرد.در سال 1378 دیپلم خود را در رشته گرافیک از دبیرستان سردار سازندگی دریافت کرد. او حرفه موسیقی را در طول مدت تحصیل نیز ادامه داده و بر پایه استعداد هنری، در سال 1379 گروه خود را با نام «پاسیفیک» شکل داد. یک گروه موسیقی پاپ راک که گاهی از سازهای ایرانی نیز به عنوان تلفیقی بهره می برده است
بهروز پایگان از سال 1377 عضو اتحادیه موسیقی ایران بوده و همچنان به عنوان آهنگساز در این اتحادیه فعالیت می کند. در جشنواره موسیقی فجر در سال 1381 به عضویت ارکستر ملی جوانان درآمد. او دارای فوق لیسانس مدیریت هنری موسیقی از فدراسیون علم و فرهنگ روسیه است در سال 1383 لیسانس خود را در تخصص آهنگسازی از دانشگاه Interlingua Humanities دریافت کرد و از سال 1386عضو فدراسیون موزیسین های بین المللی است.
وی همکاری های بسیاری با رضا یزدانی داشته است که از این میان می توان به «ساعتاخوابن»، «ساعت 25»، «ساعت فراموشی» و جدیدترین آلبوم وی با عنوان «سلول شخصی» داشته است. به همین بهانه با وی گفت وگو کرده ایم:
شما از گزینه هایی هستید که رضا یزدانی همیشه در آلبومهای خود با وی همکاری می کند . فکر می کنید چرا چنین اتفاقی می افتد؟
فکر میکنم این سوالی است که باید از رضا بپرسید، اما من از همکاری هایمان تا امروز خوشحالم و آثاری که در راستای این همکاری بوجود آمده را دوست دارم .
از ابتدای همکاری شما که به سالها پیش بازمی گردد، فکر می کنید چه تغییراتی در سیرتکاملی این خواننده ایجاد شده است؟
بله پایه ی همکاری ما با دوستی و رفاقت شروع شد و همینطور ادامه پیدا کرد از سالها پیش ، سیر تکاملی زندگی حرفه ای رضا بعنوان یک خواننده از جهات بسیار زیادی قابل بررسی هست که تا بخش زیادی سلیقه ایست و میتواند برای هر کسی متفاوت باشد اما به عقیده ی من تا به امروز مسیر رو به پیشرفتی بوده و از آلبوم ساعت ۲۵ شب که باعث شد مارکت موسیقی ایران جایگاه ویژه ای را برای رضا در نظر بگیرد مسیر رضا همیشه رو به پیشرفت بوده هم در بخش هنری و هم در بخش فروش و هم در بخش جذب مخاطب و امیدوارم همچنان این روند برای رضا ادامه پیدا کنه البته شاید شخصا انتقاداتی داشته باشم به این روند که همیشه با خود رضا مطرح کردم ومی کنم .
برای پرکردن شکافهایی که بین مردم و موسیقی راک است، سازنده آن باید المان هایی را در ساخت اثر در نظر بگیرد. این المان ها برای شما چه چیزهایی بوده اند؟
البته موسیقی راک مخاطب خود را پیدا میکند و اصولا در هیچ جای دنیا موسیقی راک برای جذب مخاطب تغییر ماهیت نمیدهد که بطور کل از فلسفه و ذات این نوع موسیقی دور است اما در جامعه ای مثل جامعه ی ایران با پیچیده گی های فرهنگی تاریخی و اجتماعی بسیار زیاد توجه به بخش کلام و خواندن از موضوعاتی که مخاطبان به شنیدنش نیاز دارند بسیار مهم است در عین حال من همیشه به تصویر سازی با موسیقی توجه زیادی در آثارم داشته ام و فکر میکنم اگر تصویری که موسیقی در ذهن مخاطب ایجاد میکند همرنگ اضلاع دیگر سازنده ی اثر باشد ، بسیار به ارتباط اثر با مخاطب کمک میکند به هر حال موسیقی راک این پتانسیل را دارد و بعنوان یک تولید کننده ی این موسیقی باید به این پتانسیل اهمیت داد.
فکر می کنید موسیقی رضا یزدانی چقدر به موسیقی راک دنیا نزدیک است؟
در واقع اینکه چقدر خود موسیقی به موسیقی راک دنیا نزدیک هست مسئله نیست در واقع سوال بهتر میتوانست این باشد که پروداکشن آثار چقدر به استانداردهای روز دنیا نزدیک است ، در تمام کشورها موسیقی راک دقیقا با فرم وسبک بریتیش ( بریتانیایی ) یا آمریکن ( آمریکایی ) که خواستگاه این سبک از موسیقی است اجرا نمیشود و در خیلی از کشورها مثل کشورهای آسیای شرقی یا اروپای شرقی تا حدی استایل بومی شده اما در عین حال در طبقه بندی موسیقی راک قرار میگیرند امروزه استاندارد ها و درجه بندی ها بر اساس کیفیت تولید آثار طبقه بندی میشوند که ما هنوز با استانداردهای پروداکشن در سطح بین المللی فاصله داریم دلایل زیادی هم سبب این موضوع شده که خود بحث مفصلی است درواقع موزیکالیتی در سرار دنیا در یک سبک خاص بسیار متفاوت هست و در عین تفاوت همگی درست و غیر فابل تکذیب اما چیزی که استانداردهای خودش رابه صورت یکپارچه در تمام دنیا دارد پروداکشن ( ضبط ، میکس ، مسترینگ ، صداسازی ، ....) هست که ما با استانداردهای امروز دنیا فاصله داریم .
در همکاری رضا یزدانی به مشکل بر نمی خورید؟ تصمیم گیرنده نهایی در اجرای کار ها چه کسی است؟
اگر به مشکل بر نخوریم که یک جای کار میلنگد به هر صورت ما دو انسان متفاوت هستیم که به کارمان اهمیت میدهیم بنابراین اختلاف نظر و تفاوت نگاه همیشه هست اما در فضای تعامل راه حل هم همیشه هست ، تصمیم گیرنده ی نهایی رضاست شاید من نظرات خودم را بیان کنم اما او همیشه تصمیم نهایی را میگیرد خصوصا در مورد سیاست های کلی آلبوم ها .
تعریف شما از موسیقی اجرا شده توسط رضا یزدانی چیست؟
راک ِمتفاوت ایرانی با رویکرد نسبتا مستقل در همه ی بخشها کلام ، ملودی ، تنظیم ...
فکر می کنید این موسیقی در ایران شناخته شده است و از جایگاه خاصی برخوردار است؟
به نسبت فرهنگ شنیداری غالب جامعه بله ، و به نسبت پتانسیلی که این موسیقی دارد خیر ، جایگاه این موسیقی بین کسانی که شنونده و پیگیر این دست از آثار هستند در بین مخاطبان ایرانی فابل احترام و خوب است اما همانطور که گفتم پتانسیل این موسیقی فراتر ازینهاست و فکر میکنم جایگاهش رو به پیشرفت است البته اگر تبدیل به مُد نشود و به هر موسیقی که گیتار الکتریک دارد راک گفته نشود میتواند مسیر سالم و قابل احترامی را طی کند .
در این آلبوم از سازهای اکوستیک بسیاری استفاده شده است؟ در تنظیم برایتان قبل از این موضوع چه چیز ملاک بوده است و اصلا چرا این مساله اتفاق افتاده است در حالی که می شود بدون سازهای آکوستیک نیز کارهای خود را به خورد مردم داد؟
در جوابهای بالا گفتم به استانداردهای پروداکشن تا جایی که میتوانم پایبندم یکی از آن استانداردها برای این سبک استفاده از نوازنده و ساز آکوستیک است روح این سبک گره خورده با روح نوازندگی و نمیشود کلا نوازندگی را ازین نوع موسیقی حذف کرد با تمام مشکلات سخت افزاری و نرمافزاری که در ایران برای ضبط و تولید آثار بصورت آکوستیک هست به شخصه سعی میکنم حداکثر استفاده را از صدا دهی آکوستیک و نوازندگی در آثارم داشته باشم تا جایی که کمبود ها آسیبی به اثر نزند در واقع مخاطبان این نوع موسیقی به نوع خاصی از ارکستریشن و صدادهی عادت دارند بنابراین تولید کردن آثار به نحوی استاندارد میتواند به شنیده شدن بیشتر اثر هم کمک کند .
در ساخت این موسیقی الگوپذیری و تاثیرپذیری نیز داشته اید از کسی؟
تمام حافظه ی شنیداری من پر است از آثار بزرگان این سبک از دهه های ۶۰-۷۰ میلادی تا به امروز قطعا تاثیر پذیری بوده هست اما بصورت خود خواسته و هدفمند و تولید یک اثر بعنوان مثال شبیه فلان قطعه خیر و پرهیز میکنم ازین کار خیلی اوقات بطور ناخواسته جمله ای در موسیقی ام شبیه قطعه ای شده و بطور کل عوضش کردم در کل اوریجینال بودن هدف تمام هنرمندان است من هم برای این هدف تلاش میکنم .
تفاوتی که کارهای رضا یزدانی با دیگر خواننده ها دارد در چیست؟
نوع نگاه رضا به تولید کار هنری انتخابهایش و همینطور کسانی که کارها را برای رضا تولید میکنند متفاوت هستند نسبت به غالب مارکت موسیقی ایران ، لازم میدانم توضیح دهم که تفاوت فقط معنی متفاوت بودن و فرق داشتن را میدهد نه معنی بهتر بودن یا بدتر بودن و این امریست نسبی برای هر شخص اما تفاوت قابل ارزیابی و تشخیص است .
....در آخر؟
امیدوارم روزی بتوانم یا بتوانیم بخش بزرگی از جامعه ی مخاطبان موسیقی راک و اقسامش را که عقیده ای به این نوع موسیقی در ایران یا به زبان فارسی ندارند را با آثارم یا آثارمان متقاعد کنیم که میتوانند برای موسیقی تولید داخل هم وقت بگذارند هزینه کنند بشنوند و حمایت کنند و همینطور به عنوان یک دوست برای رضای عزیز آرزوی روزهای خیلی بهتر را دارم و از شما بابت این گفتگو ممنونم.
منبع : اختصاصی نوای فارس