نوای فارس – مهرنوش گرمابی: عبدالرضا رستمیان از تار نوازان چیره دست که بعد ها به سمت خوانندگی اپرا گرایش پیدا کرد، به تازگی آلبومی با نام «آواز های باروک» را آماده انتشار کرده است. به همین بهانه با وی گفت و گو کردیم.
- چه مدت است که وارد موسیقی شدید؟
من یادگیری موسیقی را از کودکی با کمک پدرم آغاز کردم و در سن 9 سالگی تئوری موسیقی و نوازندگی سه تار را زیر نظر ایشون شروع کردم. در سن یازده سالگی وارد هنرستان موسیقی پسران شدم و در آن جا شروع به فراگیری ساز تار به صورت جدی کردم.
- چرا ساز سنتی را انتخاب کردید؟
یک جنین در شکم مادر می تواند موسیقی را حس کند. من در خانواده ای متولد شدم و رشد کردم که موسیقی در آن جریان داشت من به یاد دارم که صبح ها با نوای ساز استاد «جلیل شهناز» چشم هایم را باز می کردم و شب ها با صدای ساز استاد« فرامرز پایور» به خواب می رفتم. کمی که بزرگتر شدم به خوبی به یاد دارم که همیشه صدای ساز استاد «پرویز مشکاتیان»، استاد «حسین علیزاده» و استاد «محمد رضا لطفی» در خانه ما شنیده می شد و تمام این ها در انتخاب من تاثیر گذار بود و باعث شد که من به سمت موسیقی اصیل گرایش پیدا کنم و ساز تار را به عنوان ساز تخصصی خودم انتخاب کنم .
- تمایل به یادگیری ساز های الکتریک یا کلاسیک هم داشتید؟
من زمانی که به هنرستان موسیقی رفتم با ساز های کلاسیک آشنا شدم. یادگیری ساز پیانو در هنرستان الزامی بود و همه ما باید ساز پیانو را به عنوان ساز دوم به خوبی می نواختیم.
- چطور از نوازندگی به سمت خوانندگی اپرا گرایش پیدا کردید و از نظر خودتان در کدام مورد موفق تر بودید؟
یک اتفاق باعث شد که مسیر زندگی من دچارتغییر شود و من از نوازندگی تار به آواز کلاسیک روی بیاورم. خیلی تمایل ندارم وارد جزییات آن اتفاق بشوم ولی این اتفاق باعث شد که انگشت سبابه دست چپ من به شدت دچار آسیب بشه طوری که بعد ازحدود 12 سال نواختن تار آن را یکباره کنار بذارم. بعد از حدود 6 یا 7 ماه افسردگی کم کم سعی کردم خودم را پیدا کنم و همه چیز را از نو شروع کنم به همین خاطر به کشور ارمنستان سفر کردم و در کنسرواتوآر دولتی کومیتاس ایروان رشته آواز کلاسیک شاخه اپرا را انتخاب کردم و در کنار آواز کلاسیک ساز دودوک را که ساز مورد علاقه ام بود را آموختم.
جواب دادن به سوال دوم تان برای من کمی دشوار است به این خاطر که واقعا نمی دانم چه اتفاقی می افتاد، اگر من نوازندگی تار را ادامه می دادم. ولی درآن زمان من جزو بهترین نوازندگان هنرستان بودم. یکی از افتخارات من همکاری با گروه عارف به سرپرستی استاد « پرویز مشکاتیان» هست که در آن زمان ما کنسرت هایی را در شهرستان ها برگزار می کردیم. آلبوم «کنج صبوری » را با همکاری ایشان ضبط کردیم و من به عنوان نوازنده تار و تارباس در این مجموعه حضور داشتم. زیر نظر استاد «حسین علیزاده» دوره عالی و شیوه بداهه نوازی را آموختم. من جزو هشت نوازنده برگزیده از جانب استاد علیزاده بودم که قرار بود آلبومی را با عنوان معرفی هنرمندان جوان زیر نظر استاد علیزاده ضبط کنیم که در هر آلبوم چهار نوازنده تک نوازی می کردند. اتفاقات خوبی در حال وقوع بود ولی متاسفانه ضبط آلبوم همزمان شد با اتفاقی که برای دست من پیش آمد و از همراهی گروه باز ماندم. اما در زمینه آواز کلاسیک باید عرض کنم که من 5 سال است که در شهر میلان ایتالیا زندگی می کنم و در آن جا تحصیل کردم و مشغول به فعالیت هستم و اجراهای بسیار موفقی را پشت سر گذاشته ام .اما به هر حال من راه سخت و دشواری را پیش رو دارم و امیدوارم که بتوانم در این مسیری که قدم گذاشته ام موفق شوم.
- چه آلبوم هایی در این راستا منتشر کردید؟
در زمینه موسیقی اصیل ایرانی من در آلبوم های متعددی از جمله آلبوم «کوی جانان»، «دل من» ، «بوی پرچین»، «از بودن و سرودن» و آلبوم «کنج صبوری» به آهنگسازی و سرپرستی استاد «پرویز مشکاتیان» به عنوان نوازنده تار، تارباس و سه تار حضور داشتم.
در زمینه موسیقی و آواز کلاسیک آلبومی با نام «پرسپولیس» که آثاری از آقای «حمید عسکری» در زمینه موسیقی معاصر هست و با ارکستر اپرای ملی ارمنستان به رهبری«کارن دورگاریان» كه به صورت زنده در سالن اپرا شهر ایروان اجرا و ضبط شد و توسط مرکز موسیقی ارمنستان نیز از من منتشر شد، همكارى داشتم.
درسال 1389 تک ترکی را با نام «ای ایران» اثرزنده یاد استاد «روح الله خالقی» را با رهبری و تنظیم آقای «بردیا کیارس» ضبط کردیم اما جدیدترین اثرمن آلبوم «آوازهای باروک» هست که با همکاری آنسامبل موسیقی باروک میلان آن را اجرا کرده ام که به زودی منتشر خواهد شد .
-در باره آلبوم جدیدتان توضیح دهید؟
مجموعه اى با عنوان «آوازهای باروک» شامل 14 قطعه آوازی است که با آنسامبل موسیقی باروک میلان اجرا کردم که شامل آوازهای مادریگال، آریا، آریای اپرا و آریای کلیسایی که متعلق به اواخر دوره رنسانس و باروک آغازین و میانه هست . این مجموعه به دو زبان ایتالیایی و انگلیسی اجرا شده و نوازندگان و آهنگسازان به نام ایتالیایی در آن حضور دارند. ضبط این مجموعه در ایتالیا به صورت گروهی صورت گرفته و این سبک
قطعات آوازی برای اولین بار هست که در تاریخ موسیقی ایران اجرا می شوند و امیدوارم مورد توجه علاقه مندان به موسیقی باروک قرار بگیرد.
- چرا از نوازندگان ایتالیایی استفاده کردید؟
من به دو دلیل از نوازندگان ایتالیایی و لهستانی استفاده کردم اول به این خاطر که من در ایتالیا زندگی می کنم و خیلی راحت تر هستم که همان جا کار اجرا و ضبط را انجام بدم و دلیل دوم هم این هست که ما نوازنده سازهاى لوت، تيوربا، گيتار باروك، ويولا دابراچو و ويولا دا گامبارا در ایران نداریم و همه ی این ها باعث شد که من با آنسامبل باروک میلان با حضور چهار نوازنده ایتالیایی و یک نوازنده لهستانی این آثار را اجرا کنم.
- تمایل دارید در ایران هم اپرا اجرا کنید؟
من فکر می کنم که این آرزوی هر ایرانی است که بعد از اتمام تحصیلاتش به وطنش باز گردد و در آن جا فعالیتش را ادامه بدهد این یکی از آرزوهای من هست که بتونم در ایران به طور مستمر در زمینه کاری خودم فعالیت کنم و امیدوارم این امر روزی تحقق پیدا کند.
- کلاس های آموزشی در ایران برگزار خواهید کرد؟
صحبت ها و پیشنهاداتی شده از طرف برخی دوستان جهت برگزاری مستر کلاس هایی در زمینه لید خوانی و آوازهای باروک که امید به خدا در ماه های آینده برنامه ریزی خواهیم کرد و مستر کلاس هایی را برای علاقه مندان برگزار خواهیم کرد.
- چه توصیه ای به افراد علاقه مند به این رشته دارید؟
توصیه من به دوستان و علاقه مندان به آوازهای کلاسیک و هنرجویانی که خواندن را به تازگی شروع کردن این هست که مراقب صداشون باشند و از تارهای صوتی شون به خوبی مراقبت کنند و یک استاد را برای آموزش انتخاب کنند . چرا که در یادگیری آواز کلاسیک تکنیک های مختلفی وجود دارد و اگر هنر آموز، آموزش اساتید مختلف را تجربه کن، ممکن است به دلیل تغییر مسیر و متفاوت بودن تکنیک ها به تارهای صوتی شان آسیب وارد بشود که در برخی مواقع این صدمات جبران ناپذیراست . باید سعی کنند در کنار اساتیدی تعلیم ببیند که محدوده صوتی شان را به درستی تشخیص و رپرتواری که متناسب با صدایشان است را فرا بگیرند.
- از نظر شما آموزش آکادمیک بهتر است یا تجربی؟
ممکن است آموزش برخی از سازها به صورت تجربی نتیجه یکسانی را با آموزش آکادمیک داشته باشد، اما در موسیقی کلاسیک و آواز کلاسیک آموزش آکادمیک بدون شک بهتر است و جایگاه بالاتری دارد.
- وضعیت موسیقی ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟
اتفاقات خوبی در زمینه موسیقی کلاسیک تا به حال رخ داده و از لحاظ اجرایی ما شاهد برگزاری اجراهای خوبی بوده ایم اما من فکر می کنم این ها کافی نیست و ما باید بیش از پیش اجراهای متفاوت تر با رپرتوار متنوع تری را شاهد باشیم و هم چنین فضای موسیقی نسبت به گذشته فضای مناسب تری باشد .
- حرف آخر؟
ما نوازندگان بسیار توانایی را در کشور داریم و همین طور ارکستر های خوبی که احتیاج به حمایت های مالی از جانب ارگان های دولتی دارند در پایان امیدوارم تمام کسانی که در این راه قدم بر می دارند سلامت و موفق باشند.
منبع : اختصاصی نوای فارس
برای دیدن سایز اصلی روی عکس ها کلیک کنید