نوای فارس-مهرنوش قضاوتی: ششمین جلسه کارگاه ترانه مسعود امامی، در عصر اولین روز بهمن ماه با همکاری شرکت «نواک» در دانشکده فنی دانشگاه تهران برگزار شد.
در موسیقی مافیا نداریم...
او جلسه را با صحبت کردن با هنرجویانش آغاز کرد. مفاهیم آکادمیک را طی دو هفته گذشته آموزش دادیم و منابع و معضلات را معرفی کردیم. ما به این نتیجه رسیدیم که در موسیقی مافیایی وجود ندارد و این ما هستیم که باید تلاش کنیم و به جایی که می خواهیم برسیم. اگر شایستگی و استقرار در کار باشد موفقیت خودش خواهد آمد.
ترانه سرایان انسان هایی حساس هستند
او سپس به توصیف جامعه حاضر و دیدگاهی که نسبت به شاعران وجود دارد پرداخت و در میان صحبت هایش نظر هنرجویان را درباره این موضوع پرسید. برداشت جامعه از یک ترانه سرا یک انسان حساس است. من در اوایل دورانی که می نوشتم، نوشتن را از خانواده ام پنهان می کردم. از قضاوت هایشان می ترسیدم. شاعران و ترانه سرایان سعی می کنند تا نسبت به ذهنیتی در جامعه حاکم است متفاوت باشند. می خواهند به دنیا ثابت کنند که شعرا آنگونه که همه فکر می کنند نیستند.
- چه اجباری است که نقش بازی کنیم و خودمان نباشیم؟
ما داریم به همین می پردازیم و چرایی ها را بررسی می کنیم. این ماجرا اول به صورت کاملا خودآگاه انجام می شود. اما پس از مدتی ترانه سرایان هر یک نسبت به چیزی خود را سانسور می کنند. او پس از پاسخ به این سوال از هنرجویانش پرسید که چه چیزی را در خود سانسور می کنند؟
- من خودم را سانسور نمی کنم.
- من هیچ وقت نمی توانم خودم را سانسور کنم و دست احساسم رو می شود.
- من همیشه خودم را سانسور می کنم و فقط در محیط های هنری حرف خودم را می گویم.
- من سعی می کنم صفاتی که به ما نسبت می دهم را تغییر دهم. مثلا صرفا نباید یک شاعر را با باران یا پاییز بشناسند.
و... .
در انجمن های شعری استعداد ها در نطفه خفه می شود...
در انجمن های شعری هم باید خودمان باشیم. خییلی ها را می بینیم که در این انجمن ها شبیه خودشان نیستند. خیلی وقت است که از این جلسات دورم اما قبلا در بطن آن حضور داشتم. آخرین باری که در این فضا بودم اصلا حس خوبی نداشتم. در فضایی که کسی حق دفاع از اثرش را ندارد و یک نفر به خاطر موقعیتش هر مخالفتی بکند، حتی اگر نادرست و نا به جا باشد، پذیرفته است هیچ انرژی مثبتی وجود ندارد. پیشرفتی به خاطر همین انرژی های منفی دیده نمی شود. این فضا، فضای مناسبی نیست. استعداد ها در نطفه خفه می شود. هرگز خود را سانسور نکنید، در فضا و در جمع باشید و برای خود کشوری داشته باشید.
- تا به حال به عنوان ترانه سرا کسی را در جمعی نقد کرده اید؟
در جلسات کلاس من یک معلم هستم و ممکن است چیزی را نقد کنم و اشتباهاتی که وجود دارد را به هنرجویانم گوش زد کنم. باید به بچه ها چیزی یاد بدهم.
یک نگاه روشن فکرانه
باید پشت هر رفتاری نگاهی روشن فکرانه باشد. اما پشت بسیاری از رفتار ها چنین چیزی هرگز دیده نمی شود. درباره همه چیز باید روشن فکر باشیم. همیشه باید خودمان باشیم. من به خودم می بالم که هنوز از شنیدن کار زیبا لذت می برم.
قسمت دوم کلاس با خوانده شدن ترانه هایی از هنرجویان به پایان رسید
مسعود امامی در قسمت دوم این جلسه از کلاسش به مروری بر مباحث تدریس شده در جلسات قبل پرداخت تا کسانی که حضور نداشتند بتوانند به کلاس بپیوندند. سپس از کسانی که ترانه ای برای تقطیع انتخاب کرده بودند خواست تا روی تخته کلاس آن را بنویسند. تعامل اعضای کلاس در تقطیع درست ابیات فضا آموزشی دوستانه ای به وجود آورده بود. تلاش هنرجویان برای پیدا کردن پاسخ سوالات شان نشان از علاقه زیاد آن ها برای اصولی پیش بردن هدف شان و ایجاد زمینه ای خوب برای آینده خود بود. آن ها به خوبی ترانه های دوستان شان را نقد می کردند و با گفتن نکات مثبت و منفی، یکدیگر را به نوشتن ترانه ای بهتر تشویق می کردند.
آن ها می خواهند کاملا درست و حرفه ای وارد این عرصه شوند. عرصه ای که اکنون نیازمند یک وحدت فکری از تفاوت های موجود است. این باید به گونه ای باشد که در عین حفظ فرصت برای خلاقیت ها، چارچوب معینی پدید آید. اگر فضایی مناسب برای عرضه و پرورش صحیح استعداد ها به وجود بیاید دیگر شاهد فقدان افراد آگاه و متبحر در هیچ زمینه ای نخواهیم بود. با آرزوی موفقیت برای تمام کسانی که در عرصه مورد علاقه شان تلاش می کنند.
منبع : اختصاصی نوای فارس
برای دیدن سایز اصلی روی عکس ها کلیک کنید