نوای فارس – پریا حیرتی: 5شنبه 16 اردیبهشت ماه، موزیسین های ایرانی داغ دار و سیاه پوش در تالار وحدت جمع شده بودند تا دوست و همکار خود، شاهرخ پورمیامین را بدرقه کنند.
وظیفه اجرای این مراسم که بدون حضور مسئولان دفتر موسیقی برگزار شد، بر عهده فرمان فتحعلیان بود. وی در ابتدای صحبت خود بیان کرد: فکر نمی کردیم به خاطر نبودن شاهرخ اینجا کنار هم جمع شویم. می توانم بگویم مرگ او برای همه ما شوک برانگیز بود. البته همه با روحیات شاهرخ پورمیامین آشنا هستند و می دانند که او هنرمند بسیار بزرگی بود. او در هنر خودش بسیار متخصص بود و بی اغراق یکی از بهترین اساتید موسیقی، آهنگسازی و تنظیم کنندگی بود. او هنرمندی بود که در کنار هنرمند بودنش یک رفیق خوب هم بود. متاسفانه شرایط به گونه ای بود که او هیچ وقت روی صحنه اجراها تقدیر نشد. موضوعی که متاسفانه قشر مظلوم نوازندگان ایران دچار آن هستند و مسئولان همانقدر که به خوانندگان اهمیت دادند، به نوازندگان بی توجه بودند. حال سوال من این است، آیا یک هنرمند باید حتماً خواننده باشد که مسئولان و جمعیت زیادی برای بزرگداشت یا تشییع پیکر او بیایند؟ آیا حتماً باید هنرمند معروف باشد که آقایان بیایند و دو کلمه پیرامون او حرف بزنند؟ شاهرخ هنرمندی بود که لبخند، مهربانی، دقت و کار او برای همه ما ارزش زیادی داشته و دارد. او در بسیاری از موارد بیشتر از خودش مایه گذاشت. او حساسیت هایی در حوزه موسیقی داشت که باعث شد از او به عنوان یک هنرمند درجه یک در عرصه موسیقی یاد کنیم. شاهرخ پورمیامین هنرمندی دلسوز بود که ما جز مهربانی و توجه چیز دیگری از او به یاد نداریم و واقعاً حیف شد که چنین هنرمندی از میان ما رفت. البته من از دوستان و برخی از افراد که پشت سر شاهرخ حرف های بی ربط می زدند نیز ناراحتم که چرا بی خود و بی جهت پشت سر او و بسیاری دیگر از هنرمندان حرف زدند. من نمی دانم کی قرار است که انگ اوردز کردن پشت سر ما هنرمندان باشد. این موضوعی بود که برخی از دوستانی که حتی در بعضی از موارد با شاهرخ ساز زدند هم مطرح کردند و به این هنرمند بزرگوار تهمت زدند اما مطمئن باشند که جوابش را پس خواهند داد.
این خواننده ادامه داد: همان قدر که شاهرخ پورمیامین را اذیت کردند، او به همان اندازه هیچ کس را اذیت نکرد و برایم جالب است که برادر عزیز او هیچ وقت دوست نداشت که در این اواخر که شاهرخ درگیر تومور مغزی بود او را ببیند، چرا که این هنرمند همواره مبادی آداب بود و نسبت به پوشش خود به قدری حساسیت داشت که هیچ وقت اجازه نداد حتی دوستانش او را در حالت بدی ببینند. از اقدامات حميدرضا نوربخش مديرعامل خانه موسيقی برای پيگيری برگزاری مراسم تشييع و امور كفن و دفن زنده ياد شاهرخ پورميامين در قطعه هنرمندان بهشت زهرا هم ممنونیم.
سخنران دوم این مراسم محمد اصفهانی بود. دکتر اصفهانی درباره مرحوم پور میامین گفت: شاهرخ پورمیامین بعد از خانواده اش متعلق به ما بود. البته تا اینجا به بهانه عید مبعث لازم است بگویم که بعضی از مناسبت ها تصادف و احتمال نیست بلکه حکمتی در آن است که باید به آن بیشتر توجه کرد. به هر حال عید مبعث روز اکرام و اخلاق است و شاید بی علت نبوده که شاهرخ پورمیامین در این مناسبت از میان ما می رود چون او اخلاق مدار و دلسوز بود و با دقت و وسواس و معتقد کارها را انجام می داد. شاهرخ پورمیامین به قدری کم اشتباه بود که وقتی اشتباه می کرد ما تعجب می کردیم. او هنرمند بسیار بزرگواری بود که فرزندان بنده به خاطر نزدیکی با او وی را عمو صدا می کردند. به هر ترتیب در برابر عظمت دنیا، ۴۰ سال و ۵۰ سال و ۲۰۰ سال تقریبا مساوی است اما مهم کیفیت زندگی است که شاهرخ ملتزم عملی به این فرضیه بود و بنده امیدوارم ما نیز در زندگی روزمره خود بتوانیم اخلاق شاهرخ پورمیامین را پیاده کنیم.
علیرضا عصار آخرین سخنران این مراسم بود و بیان کرد: از چند روز پیش که شهرام پورمیامین برادر شاهرخ من را در جریان درگذشت این هنرمند گذاشت، مشغول مرور خاطراتم بودم و به یاد آوردم که در اجرای قطعه «حال من بی تو» وقتی شاهرخ پورمیامین یکی از بهترین آثار خود را ارایه داد به هم نگاه می کردیم و با او لبخند می زدیم. به طور حتم جای خالی شاهرخ پورمیامین را احساس می کنیم و امیدوارم خداوند آرامش را نصیب این هنرمند کند. مطمئن باشید جای خالی شاهرخ پورمیامین روی صحنه ها همچنان خالی است.
بعد از اتمام سخنرانی پیکر مرحوم شاهرخ پورمیامین به سمت بهشت زهرا تشییع و در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شد.
مراسم ترحیم زنده یاد شاهرخ پور میامین جمعه ۱۷ اردیبهشت از ساعت ۱۸ در مسجد جامع شهرک غرب برگزار می‌شود.
عکس های علی مجلسی را از این مراسم شاهد باشید:
منبع : اختصاصی نوای فارس
برای دیدن سایز اصلی روی عکس ها کلیک کنید