نوای فارس – پریا حیرتی: فرزاد فرزین خواننده محبوب موسیقی ایران که در طی این سال ها، همیشه کنسرت های نمایشی را به روی صحنه برده است، در آخرین اجرای خود سال 1410 را به سالن میلاد نمایشگاه بین المللی آورد. این اجرا که از ابتدا فروش بلیت و تبلیغات بازتاب خوبی داشت، مخاطبان زیادی را به سالن کشانده بود تا سال 1410 را در سال 1395 تجربه کنند.
تماشاگران وقتی وارد سالن میلاد می شدند، اولین چیزی که نگاهشان را جذب می کرد، سفینه روی استیج بود. کیوان ملک مطیعی کارگردان و طراح صحنه این کنسرت بار دیگر هنرنمایی کرده و با ابتکار جدید، این بار سفینه ای را روی استیج آورده بود. سفینه ای که شاید قرار بود مخاطبان را به 15 سال بعد ببرد.
با تاریک شدن سالن صدای تشویق ها به اوج خودش می رسد تا فیلمی از مانیتور های سالن پخش شد. مانند بسیاری از کنسرت های فرزین، این بار هم دو نفر به دنبالش بودند و در نهایت بعد تعقیب و گریزی طولانی، فرزین به یک گوی سحرآمیز می رسد و آن گوی فرزین را به سفینه داخل سالن انتقال می دهد. هنگام پخش ویدیو، دو آدم فضایی روی استیج هنرنمایی می کردند تا نمایش واقعی تر به نظر بیاید. کم کم نوازنده هایی که هر کدام 15 سال پیر شده اند، با مو های سفید یک به یک روی استیج حاضر شدند.
قطعه «احساس من» برای شروع این کنسرت انتخاب شده بود، البته فرزاد فرزین از روزها قبل کنداکتور کنسرتش را به اطلاع مخاطبانش رسانده بود. با باز شدن درب سفینه و چرخش صندلی، فرزاد فرزین با یک عصا از سفینه خارج شد و شروع به خواندن کرد.
بعد از اتمام این قطعه فرزاد فرزین ضمن خوش آمدگویی به تماشاگران بیان کرد: اینترو كنسرت ١٤١٠ با دوستای بسیار خوبم رنگ و بو بهتری گرفت. از اشا اقدسی ممنونم که به من کمک کرد. امیدوارم اتفاقات خوب و باحالی ١٥ سال دیگر برای ایرانی ها رخ بدهد.
«گوشی» قطعه دومی بود که اجرا شد و بار دیگر فرزاد روی صندلی سفینه نشست تا قطعه «شش» را اجرا کند. بعد از اتمام این قطعه فزرین به تماشاگران گفت:من از ٢٣ سالگی که وارد موسیقی شدم، تا امروز پیر نشدم، ٥٠ سالگی هم پیر نمی شوم. دگردیسی چهره داشتم اما پیر نمی شوم.
«تو چه باشی» و «آدمای بعد تو» اجرا شد تا نوبت به یک قطعه پر انرژی و ریتمیک برسد. «آره آره» با هنرنمایی و القا انرژی یاشار خسروی به بهترین نحو اجرا شود.
«نگرانتم» قطعه بعدی بود که در نوبت اجرا قرار داشت. پیش از اجرای این قطعه فرزاد بیان کرد: این قطعه با این که به صورت تک قطعه منتشر شد اما استقبالی خوبی از آن شد. سلو هایی بی نقص مهرداد معافی و یاشار خسروی در این قطعه، حال متفاوتی به مخاطبان می داد.
بعد از اتمام قطعه، فرزین مژده اجرای جدیدترین قطعه اش را با نام «باور کن» به تماشاگران داد و با صدای جیغ و تشویق هواداران، این قطعه را اجرا کرد.
سوپرایز بعدی این کنسرت، اجرای 1410 قطعه محبوب «بچه» بود. صدای گوش خراشی شنیده شد و باز هم درب سفینه باز شد تا این بار حسام نواب صفوی روی استیج پیاده شود. نواب صفوی ابتدا پشت پیانو رفت و ملودی معروف «الهه ناز» را نواخت و بعد ارکستر نیز با او همراه شدند تا قطعه «بچه» اجرا شود.
حسام نواب صفوی بعد از اتما قطعه گفت: اینجا سال 1410 است و خوشحالم که این جا حضور دارم. به امید سلامتی همه شما و دیدار مجددتان.
قسمت اول کنسرت بعد از اجرای این قطعه به پایان رسید تا ویدیویی از پشت صحنه دکور و گریم کنسرت 1410 پخش شود.
بعد از انتراک، نوازنده های با حالت جوان و لباس های یک دست مشکی روی استیج حاضر شدند و یک قطعه اینسترومنتال که سلو هر یک از نوازنده ها بود را اجرا کردند. تا نوبت به خروج دوباره فرزاد فرزین از سفینه برسد.
«شانس» و «شورشی» با هم دیگر یکی شدن تا شروع متفاوتی برای قسمت دوم برنامه باشد و نوبت به قطعه ریتمیک و هیجانی «عاشقت شدم» برسد. حرکات نوازنده ها و ریتم شاد این قطعه باعث شد که تماشاگران هم با انرژی فراوان این قطعه را با ارکستر همراهی کند. این انرژی آن قدر مثبت بود که فرزین بعد از اتمام این قطعه بیان کرد: «كی طرفدار به این باحالی داره»
سوپرایز آخر این کنسرت اجرای آنپلاگد یک قطعه با عمر 10 ساله بود. «اعتراف» با ترانه مریم حیدرزاده و تنظیم مجدد امیرمیلاد نیکزاد به صورت آنپلاگد اجرا شد.
«قلبم» و «ماه عسل» آخرین قطعاتی بودند که در سانس اول، روز اول کنسرت فرزاد فرزین اجرا شدند.
امیر میلاد نیكزاد. احمد امین پور ، یاشار خسروی، سهراب رمضان زاده، احسان امیدی، مهرداد معافی، جمال كلبیانی به رهبری مهران خلیلی اعضای ارکستر فرزاد فرزین را تشکیل می دادند
شهره سلطانی و معصومه كریمی از جمله مهمانان این کنسرت بودند.
این کنسرت به همت موسسه فرهنگی – هنری «آوای دوران» به تهیه کنندگی رسول ترابی و روابط عمومی امیرهوشنگ امیرشکاری برگزار شد.
منبع : اختصاصی نوای فارس